Benim Nefsim
Ruhuma bir kefen bezi yeter de,
Yetmez aç nefsime sırma ve ipek.
Çare yok, yüzünden düştüğüm derde;
Yesem de “toprakla karışık kepek…”
Güneşle bir tutsam girmez hizaya;
Dar bulur, sığmam der, dipsiz fezaya.
Kuyruk sallar, sonra hırlar ezaya;
Benim nefsim, benim nefsim ne köpek!..
| Önceki Şiir << Bendedir | Mernuş >> Sonraki Şiir |
Added by
Bahar Rüzgarı Aydınlatır sıcak güneş Ormanları, tarlaları... Es, baharın hoş rüzgarı! Ey baharın hoş rüzgarı, Kırlangıçlar nerde şimdi? Kış gelince gitmişlerdi... Kar yağmadan gitmişlerdi, Fakat yazın gelir onlar; Artık ...
Yalnızlık Güneş batmakta... Ovada gecenin Gölgeleri büyür, büyür, sararır... Ağaçlıklar, akan sular bir serin Rüzgar ile dalgalanır, kararır. Kuşlar ötmez, yuvalar boş, görünmez Bir ışıltı uzaklarda; ...
Beşinci Mektup Ayrılık diye bir şey yok. Bu bizim yalanımız. Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var. Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun? Güneş çoktan doğdu. Uyanmış olmalısın. Saçlarını ...
Beyaz Ayı Kan içerdi, can yakardı, acımak Bilmezdi hiç... Her sürüye dalardı; Boğacak kuş, yıkacak ev arardı, Masumların düşmanıydı bu alçak! Yaptıkları birgün dedi cana ...
Yine Sana Dair Sende, ben, kutba giden bir geminin sergüzeştini, Sende, ben, kumarbaz macerasını keşiflerin, Sende uzaklığı, Sende, ben, imkansızlığı seviyorum. Güneşli bir ormana dalar ...
Kervan Bir çukur yol, dağlar taşlar uykuda... Ayı gökte birçok bulutlar örter. Ve gölgeleri toprağa bir ada Gibi düşer, olur zindandan beter! Altında kalan inişler ...
Dul Kadın Gece yine geçmeyecek bir keder Gibi indi köyümüzün üstüne!.. Ses, seda yok... Daldın işte komşunun Bir yıkılmış boş yuvaya benzeyen Bana karşı dargın ...
Kızılırmak'a Ah, ey Kızılırmak! Ağlıyor musun? Dalgaların coşmuş, bilmiyor durmak, Çöktü yüzbin ocak, anlıyor musun Ben geldim başına, isterim sormak: "Yüzlerce yıl evvel üstünden geçen Türklerin ...
Benim Nefsim
Ruhuma bir kefen bezi yeter de,
Yetmez aç nefsime sırma ve ipek.
Çare yok, yüzünden düştüğüm derde;
Yesem de “toprakla karışık kepek…”
Güneşle bir tutsam girmez hizaya;
Dar bulur, sığmam der, dipsiz fezaya.
Kuyruk sallar, sonra hırlar ezaya;
Benim nefsim, benim nefsim ne köpek!..
Kimler Neler Demiş?