Benim Nefsim
Ruhuma bir kefen bezi yeter de,
Yetmez aç nefsime sırma ve ipek.
Çare yok, yüzünden düştüğüm derde;
Yesem de “toprakla karışık kepek…”
Güneşle bir tutsam girmez hizaya;
Dar bulur, sığmam der, dipsiz fezaya.
Kuyruk sallar, sonra hırlar ezaya;
Benim nefsim, benim nefsim ne köpek!..
| Önceki Şiir << Bendedir | Mernuş >> Sonraki Şiir |
Added by
Mecnun Yürü bre ehli deve endamını göreyim. Sensiz geçen gecelerin ecdadını sikeyim. Mecnun gibi top muyum bir am ...
Bahar Rüzgarı Aydınlatır sıcak güneş Ormanları, tarlaları... Es, baharın hoş rüzgarı! Ey baharın hoş rüzgarı, Kırlangıçlar nerde şimdi? Kış gelince gitmişlerdi... Kar ...
Beyaz Ayı Kan içerdi, can yakardı, acımak Bilmezdi hiç... Her sürüye dalardı; Boğacak kuş, yıkacak ev arardı, Masumların düşmanıydı ...
Nişanlı Korularda bülbüllerin rüyası, Açılmayan güller ile süslenir; Odasında yalnız kalan şu esir, Şu genç kızın nedir acab hülyası? Mavi ...
Yalnızlık Güneş batmakta... Ovada gecenin Gölgeleri büyür, büyür, sararır... Ağaçlıklar, akan sular bir serin Rüzgar ile dalgalanır, kararır. Kuşlar ötmez ...
Koşma Ey Türk Genci! Aç gözünü azıcık Etrafına bir dikkat et, gördüğün Hayal değil, hakikattir, pek açık, Pusu kurmuş ...
Deniz Kızı Denizden yeni mi çıkmıştı, neydi; Saçları, dudakları Deniz koktu sabaha kadar; Yükselip alçalan göğsü deniz gibiydi. Yoksuldu, biliyorum -Ama ...
Yıkık Han Yaklaşırken yanımdaki kılavuz, "Yok" diyordu "burada kimse, durmayalım, bu bir yıkık binadır! " Yaklaşınca durdum baktım ...
Benim Nefsim
Ruhuma bir kefen bezi yeter de,
Yetmez aç nefsime sırma ve ipek.
Çare yok, yüzünden düştüğüm derde;
Yesem de “toprakla karışık kepek…”
Güneşle bir tutsam girmez hizaya;
Dar bulur, sığmam der, dipsiz fezaya.
Kuyruk sallar, sonra hırlar ezaya;
Benim nefsim, benim nefsim ne köpek!..
Kimler Neler Demiş?