Şiir
Davet
Namaza gidiyorum, alay dizilmiş,
İhtişamımla uzuyor yollar.
Bazen davet eder kölelerim hayata vücudumu:
“Mağrur olma padişahım, senden büyük Allah var…”
Vakti altın gibi serpiyorum,
Kapışıyor, genç, ihtiyar.
Suların ve kuşların sesleri yanım sıra:
“Mağrur olma padişahım, senden büyük Allah var…”
Ben ki kıtalar keşfetmişim, nesillerden,
Ben ki cihan kadar.
Gündüzün bittiği yerler karanlık:
“Mağrur olma padişahım, senden büyük Allah var…”
| Önceki Şiir << Büyümek | Deniz Feneri >> Sonraki Şiir |
Added by
Davet şiiri için sağolun çok güzel