Davet

Namaza gidiyorum, alay dizilmiş,
İhtişamımla uzuyor yollar.
Bazen davet eder kölelerim hayata vücudumu:
“Mağrur olma padişahım, senden büyük Allah var…”

Vakti altın gibi serpiyorum,
Kapışıyor, genç, ihtiyar.
Suların ve kuşların sesleri yanım sıra:
“Mağrur olma padişahım, senden büyük Allah var…”

Ben ki kıtalar keşfetmişim, nesillerden,
Ben ki cihan kadar.
Gündüzün bittiği yerler karanlık:
“Mağrur olma padişahım, senden büyük Allah var…”

Fazıl Hüsnü Dağlarca

Bu yazıyı sosyal medyada paylaş :

Önceki Şiir << Büyümek

Deniz Feneri >> Sonraki Şiir

Yazarın Diğer Şiirleri :

• Deli Kuşun Öttüğü
• Cezayir Türküsü
• Çanakkale’de Ölüm
• Hepyek Üzerine Düşünceler
• Kocaman Bolu
• Kızılırmak Kıyıları