Şiir
Kervan
Bir çukur yol, dağlar taşlar uykuda…
Ayı gökte birçok bulutlar örter.
Ve gölgeleri toprağa bir ada
Gibi düşer, olur zindandan beter!
Altında kalan inişler, yokuşlar…
Beklenilir ay kurtulsun bu kara
Örtülerden… Yolculardan, “Dur, ara
“Şunu bunu!..” gibi sadalar çıkar.
Ay açılır… Katırlar yavaş yavaş
Sisler içinde yürürler, yerler yaş
Gecenin çiyleriyle… Çöker ıssız…
Bir gariplik; çıt yoktur, rüzgar susar:
Kervan geçer hayal gibi ve yalnız
Çan sadasıyle ürperir ufuklar!..
| Önceki Şiir << Yalnızlık | Koşma >> Sonraki Şiir |
Added by
Bu yazarın şiirlerini çok seviyorum yaa