Şiir
Yolculuk
Veda ettim gençliğimin gamsız geçen rüyasına,
Çıktım aşkın nihayeti bulunmayan sahrasına.
Bilmiyordum yol neresi? Varacağım yer neresi?
Dayanarak gidiyordum ilhamımın asâsına.
Bu sahranın kanat germiş her yerine ıssızlıklar,
Ufuklardan yalnız iki yıldız dogmuş semasına.
İki yıldız.. işte benim rehberim bu, yürüyordum;
Nihayetsiz gecelerin daldım zulmet deryasına.
Yürüyordum; dağlar geçip, uçurumlar atlıyordum,
Tâbi oldum saçlarımda esen sevda havasına.
Yürüyordum, gök gürlüyor.. yürüyordum, fırtına var,
Türüyordum, göğüs germiş bu dağların borasına,
Bir ses duydum uzaklardan: “Seyfi, diyor, bir âfetin
“Düştün siyah gözlerinin yine kara sevdasına!”
Önceki Şiir << O Beyaz Bir Kuştu | Açsam Rüzgara >> Sonraki Şiir |
Added by
Ödevlerimde kullandığım bir şiir
Siirt merkezden ben Kandemir. Merhaba web sitesi valla hayran bıraktı, twitter da paylaştım 24-02-2017 07:29:56
Ödevlerimde kullandığım bir şiir